Archiwum kategorii: Warsztaty dla Ojców

Opublikowany przez

Dzień Ojca w ZK Siedlce

picture of cocoa pod split open

23 czerwca br. w Zakładzie Karnym w Siedlcach odbyło się spotkanie rodzinne, będące elementem programu resocjalizacji w zakresie integracji rodzin „Ojciec NIEzłomNY”. Spotkanie odbyło się w szczególnym dla wielu mężczyzn dniu – Dniu Ojca.

Tata – magiczne słowo

„Bycia ojcem zaangażowanym można i warto się uczyć. Jest to możliwe niezależnie od aktualnej sytuacji życiowej oraz braku odpowiednich wzorców wyniesionych z rodzin wyjściowych“.

Napisali autorzy programu resocjalizacji w zakresie integracji rodzin „Ojciec NIEzłomNY”, uzasadniając potrzebę wsparcia ojców przebywających za więziennym murem, w zrozumieniu roli rodzica dla życia i rozwoju dziecka. Stwierdzenie to wynika z głębokiego przekonania, że pobyt w izolacji może być punktem wyjścia do zmian, refleksji i określenia siebie na nowo jako rodzica.

Resocjalizacja przez kontakt z rodziną

Rodzina odgrywa bardzo ważną rolę w procesie readaptacji społecznej skazanych. Jest sojusznikiem kadry penitencjarnej w procesie resocjalizacji, a tym samym istotnym jej elementem. Kontakty osób przebywających w izolacji więziennej z osobami bliskimi są jednym z ważniejszych czynników motywujących do zmiany i pracy nad sobą. W celu poprawy relacji rodzinnych, zacieśnienia więzi oraz wzmocnienia pozycji rodzica odizolowanego od rodziny w jednostkach penitencjarnych całego kraju, prowadzi się oddziaływania sprzyjające integracji rodzin. Scalający rodziny charakter mają również niektóre zajęcia kulturalno-oświatowe, takie jak spotkania świąteczne czy spotkania z okazji dnia rodziny, a nawet przedstawienia teatralne wystawiane przez więźniów dla swoich bliskich. Dorastanie to czas, który dzieci powinny wspominać jako czas beztroski, zabawy, czas spędzany pod opieką rodziców. Dzieci więźniów nie mogą w pełni doświadczyć czym, jest miłość i opieka obojga rodziców, ponosząc konsekwencje błędów popełnianych przez ich ojców. Celem spotkań rodzinnych, cyklicznie organizowanych w Zakładzie Karnym w Siedlcach jest inicjowanie i podtrzymywanie pozytywnych kontaktów skazanych z ich najbliższymi, szczególnie dziećmi. Włączenie rodzin skazanych do współpracy w oddziaływaniach penitencjarnych, podejmowanych w trakcie pobytu więźniów w izolacji, zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia pozytywnych rezultatów i jednocześnie stanowi istotny czynnik w społecznej readaptacji skazanych przez podtrzymanie lub wzmocnienie więzi rodzinnych.

Integracja rodzin

Sobotnie spotkanie rozpoczęło się mszą świętą, odprawioną w intencji rodzin skazanych, przez kapelana siedleckiej jednostki, ks. Mateusza Czubaka. Po zakończonej mszy wszyscy zebrani udali się do świetlicy centralnej. Kilkugodzinne spotkanie wydawało się krótką chwilą, dzięki wspaniałej i rodzinnej atmosferze. Liczne zabawy prowadzone przez zaprzyjaźnionych animatorów sprawiły, że nikt nie mógł narzekać na nudę. Nasi najmłodsi goście bawili się razem ze swoimi rodzicami, biorąc udział w licznych konkursach i zabawach integracyjnych. Skazani ojcowie chętnie włączali się do zabaw, aby umilić czas swoim dzieciom. Świetlica siedleckiej jednostki na kilka godzin rozpromieniała od uśmiechów dzieci i ich ojców. Nie brakowało też chwil wzruszenia, widok dziecka wtulonego w ramiona ojca, którego oczy lśnią od łez, sprawia, że kolejny raz utwierdzamy się w przekonaniu o potrzebie organizacji spotkań rodzinnych w jednostkach penitencjarnych. Mając świadomość, jak ważną rolę odgrywa rodzina w procesie readaptacji społecznej skazanych, chcemy stworzyć możliwość spotkania z rodziną w odmiennych warunkach od sali widzeń. Formuła widzeń rodzinnych jest nastawiona na faktyczne poświęcenie czasu dziecku. Czas, który osadzony spędzi z rodziną, może być punktem wyjścia do głębszych przemyśleń na temat rodziny jako całości, odpowiedzialności, co w konsekwencji może przyczynić się do zmiany postaw osadzonych i uświadomienia prawdziwych wartości w życiu człowieka.

2 kroki i Klub Ojca

W spotkaniu rodzinnym wzięło udział 26 rodzin skazanych, którzy uczestniczą w „Klubie Ojca” oraz programie resocjalizacji „Ojciec NIEzłomNY”, oba te przedsięwzięcia są wpisane w program Caritas 2 KROKI realizowany w siedleckiej jednostce.

„Klub Ojca” – to miejsce regularnych spotkań mężczyzn, którym zależy na tym, by stawać się coraz lepszymi ojcami niezależnie od aktualnej sytuacji życiowej (oddalenie, osadzenie, separacja itp.). Są to samodzielne grupy, funkcjonujące w oparciu o aktywność lidera i stały plan spotkań. Poprzez program „Ojciec NIEzłomNY”, chcemy uświadomić skazanym znaczenie roli ojca, jako głównej, z pełnionych w życiu ról społecznych.

Dzieci, których ojcowie ze względu na popełnione błędy przebywają za więziennym murem, nie mają na co dzień możliwości, aby brać udział w zabawach ze swoimi rodzicami. Spotkania rodzinne organizowane w naszej jednostce niejednokrotnie są jedyną okazją do wspólnej zabawy, zdarza się, że zanim ojcowie opuszczą mury więzienia, ich dzieci dorosną, a czas dzieciństwa i wspólnych zabaw przeminie bezpowrotnie.

Realizacja spotkań rodzinnych w siedleckim zakładzie karnym nie byłaby możliwa bez wsparcia podmiotów zewnętrznych, składamy serdeczne podziękowanie Dyrekcji Caritas Diecezji Siedleckiej oraz Koordynatorowi Projektu „2 KROKI” Pani Elżbiecie Szopce za okazane serce oraz pomoc w przygotowaniu spotkania rodzinnego.

Więcej o projekcie pod adresem: 2 KROKI

Zdjęcia ze spotkania rodzinnego: Dzień Ojca

Tekst i zdjęcia ppor. Zbigniew Śpiewak

TO DLA WAS TA NIEPODLEGŁA

Opublikowany przez
17 marca br., w siedleckiej jednostce odbyło się spotkanie „Klubu Ojca”, podczas którego osadzeni, nagrywali wiersze o tematyce patriotycznej dla swoich dzieci.

„Klub Ojca“ działający przy siedleckim zakładzie karnym to miejsce regularnych spotkań mężczyzn, którym zależy na tym, by stawać się coraz lepszymi ojcami niezależnie od aktualnej sytuacji życiowej (oddalenie, osadzenie, separacja itp). Są to samodzielne grupy, funkcjonujące w oparciu o aktywność lidera i stały plan spotkań.

W siedleckiej jednostce przywięzienny „Klub Ojca” funkcjonuje od maja ubiegłego roku, rozpoczęcie działalności klubu stanowiło jeden z elementów programu resocjalizacji z zakresu integracji rodzin „Ojciec NIEzłomNY”, autorstwa mł. chor. Emilii Wajszczuk. Zajęcia w Klubie Ojca prowadzone są przez Macieja Celińskiego, trenera inicjatywy Tato.Net.

Osadzeni uczestniczący w zajęciach dowiadują się jak być lepszymi ojcami dla swoich dzieci. Jest to czas nie tylko wymiany doświadczeń, ale również czerpania ojcowskiej inspiracji.

Tematem spotkania, które odbyło się w minionym tygodniu w siedleckim zakładzie karnym, było wychowanie dzieci w duchu patriotycznych wartości. Okazją do poruszenia tematyki patriotycznej, tak ważnej dla każdego Polaka, jest obchodzone w tym roku 100-lecie odzyskania niepodległości przez nasz kraj. Polska historia jest dowodem na to, że to rodzina jest pierwszą szkołą patriotyzmu. Wychowanie w szacunku i miłości do swojej Ojczyzny jest obowiązkiem każdego rodzica. Osadzeni przebywający w izolacji nie mogą w pełni uczestniczyć w wychowaniu, jednak to nie zwalnia ich z obowiązku angażowania się w kształtowanie postaw patriotycznych swoich dzieci.

Podczas spotkania „Klubu Ojca” uczestnicy czytali wiersze o tematyce patriotycznej, które zostały nagrane, a następnie utrwalone na płytach CD, aby mogły trafić do dzieci osadzonych uczestniczących w zajęciach. Interpretacja wierszy nie jest łatwym zadaniem, wymaga wyobraźni, oczytania oraz wrażliwości. Skazani podjęli się to wyzwanie, wiedząc, że robią to dla swoich dzieci, wiedząc, że w ten sposób zapoznają dzieci z poezją patriotyczną, oraz kształtują w nich postawy patriotyczne i obywatelskie.

Tekst mł. chor. Emilia Wajszczuk, ppor. Zbigniew Śpiewak

Zdjęcia mł. chor. Emilia Wajszczuk

Relacja z wyjazdu w ramach Projektu 2KROKI

Opublikowany przez

Myczkowce 2018r.

„Przyjdźcie do Mego macierzyńskiego serca, gdy jesteście smutni , przygnębieni i gdy wiele cierpicie. Gdy szatan będzie was kusił do niewiary i zasiewał wątpliwości w waszych sercach, przyjdźcie do Mnie jako do Matki Bożego Syna, Matki Pięknej Miłości”

Przyszliśmy!

W ramach działań Projektu 2KROKI realizowanego przez Caritas Diecezji Siedleckiej , finansowanej przez Caritas Polska, grupa osadzonych w Zakładzie Karnym w  Siedlcach wraz ze swoimi najbliższymi uczestniczyli w wyjazdowych warsztatach w Myczkowcach w Ośrodku Wypoczynkowo-Rehabilitacyjnym  Caritas Diecezji Rzeszowskiej.

Zadanie polegało  na wyjeździe weekendowym , spotkaniach – warsztatach rodzinnych. Miały one na celu budowanie zdrowych relacji w rodzinie po okresie rozłąki, przeciwdziałaniu agresji i przemocy w rodzinie oraz przeciwdziałaniu uzależnieniom.  Planowane korekty postaw społecznych to odkrycie przez osadzonych swojej godności i wartości osobowej opartej na świadomym ojcostwie. Bycia ojcem zaangażowanym można i warto się uczyć. Jest to możliwe niezależnie od aktualnej sytuacji życiowej oraz braku odpowiednich wzorców wyniesionych z rodzin wyjściowych. Mężczyźni, którzy w sposób świadomy i metodyczny podejmą się stałej pracy nad sobą w obszarze pełnienia funkcji wychowawczej w mniejszym stopniu zagrożeni są ponownym wejściem w świat przestępczy, a także łatwiej poddają się oddziaływaniom resocjalizacyjnym. Dzieci wychowujące się w rodzinach, w których ojciec jest aktywny, zaangażowany cechują się: większą empatią, lepszymi wynikami szkolnymi, mniejszą podatnością na wpływ grupy rówieśniczej, samodzielnością w życiu dorosłym, tworzeniem zdrowych relacji, łatwiej się uspołeczniają. Czynnikami wpływającymi pozytywnie na minimalizację większości zachowań destrukcyjnych dzieci i młodzieży, (przemoc, wykroczenia i przestępstwa, używanie substancji psychoaktywnych, problemy szkolne itp.), są m.in.: wsparcie emocjonalne matki, dobry kontakt z odpowiedzialnym ojcem oraz subiektywne normy z zakresu systemu wartości, norm społecznych i profilaktyki (w tym profilaktyki uzależnień). Wpływ ojca i matki na rozwój dziecka jest unikalny. Inicjatywa podejmując badania nad wpływem zaangażowanych ojców na życie dzieci. Program Resocjalizacyjno- Profilaktyczny opiera się na założeniu, że dziecko, które doświadcza zaangażowania i akceptacji rodziców, zwłaszcza przez ojca, charakteryzuje się m.in. następującymi cechami: lepszą samooceną – wierzy we własne możliwości, odpornością na presję rówieśników (m.in. rzadziej ulega naciskom związanym z zachowaniami i postawami grożącym marginalizacją), łatwiejszą koncentracją, równowagą emocjonalną – z szacunkiem odnosi się do nauczycieli i rówieśników, jest mniej agresywne, odwagą – nie boi się stawiać czoła niepowodzeniom, osiąga większe sukcesy, jest bardziej asertywne. warsztaty dla ojców odbywających karę pozbawienia wolności, inspirujące ich do odnowienia relacji z dziećmi, podejmowania skutecznych działań zabezpieczających dzieci przed powtórzeniem błędów z historii ich ojców.

Na warsztatach zaproponowano uczestnikom wiele możliwości odbudowy i nawiązywania prawidłowych relacji rodzinnych i społecznych były to min.:

–  „Budowanie domu „-każda rodzina miała za zadanie zbudowanie domu ze śniegu .Powstałe budowle były symbolem prawdziwego domu i każda rodzina bardzo się starała wykonać zadanie jak najlepiej. Dzieci prześcigały się w udoskonaleniach swoich „domów” a rodzice dzielnie spełniali ich sugestie.

-„Jestem ważny”-zabawa ułatwiająca wzajemne poznanie i integrację  grupy poprzez dążenie do osiągnięcia wspólnego celu, zachęcająca do nawiązywania kontaktów  i współpracy, pozytywne doświadczenia bycia w grupie.

-Zwiedzanie Ogrodu Biblijnego

-Zwiedzanie Centrum Kultury Ekumenicznej

I wiele innych atrakcji.

Kontynuacją wyjazdu będą spotkania ewaluacyjne w Siedlcach, gdzie zaproponowane będą także dalsze możliwości np. prowadzenie psychoterapii.

W czasie wyjazdu uczestnicy mieli okazję poznać się bliżej ,jak również nawiązać bliższe relacje z wszystkimi uczestnikami. Dużym powodzeniem cieszyły się indywidualne konsultacje ze specjalistami i tak:

Psycholog –          12 osób skorzystało z indywidualnych sesji ,

Prawnik –              8 osób skorzystało z porady prawnej

Pedagog-              6 osób skorzystało z porad pedagogicznych,

Asystent rodziny-6 osób zgłosiło się po poradę

Nauczyciel WF-przeprowadzał konkurencje sportowe ( przeciąganie liny, rzut beretem, toczenie kuli, bitwa na śnieżki )

Osoba pierwszego kontaktu  Centrum Wsparcia-udzielała informacji o możliwościach pomocy rodzinie.

Opiekę duchową i wsparcie zapewnił ks. Kapelan Mateusz Czubak i S.Dolorosa Bazylczuk.

Przyszliśmy!

W ramach działań Projektu 2KROKI realizowanego przez Caritas Diecezji Siedleckiej , finansowanej przez Caritas Polska, grupa osadzonych w Zakładzie Karnym w  Siedlcach wraz ze swoimi najbliższymi uczestniczyli w wyjazdowych warsztatach w Myczkowcach w Ośrodku Wypoczynkowo-Rehabilitacyjnym  Caritas Diecezji Rzeszowskiej.

Zadanie polegało  na wyjeździe weekendowym , spotkaniach – warsztatach rodzinnych. Miały one na celu budowanie zdrowych relacji w rodzinie po okresie rozłąki, przeciwdziałaniu agresji i przemocy w rodzinie oraz przeciwdziałaniu uzależnieniom.  Planowane korekty postaw społecznych to odkrycie przez osadzonych swojej godności i wartości osobowej opartej na świadomym ojcostwie. Bycia ojcem zaangażowanym można i warto się uczyć. Jest to możliwe niezależnie od aktualnej sytuacji życiowej oraz braku odpowiednich wzorców wyniesionych z rodzin wyjściowych. Mężczyźni, którzy w sposób świadomy i metodyczny podejmą się stałej pracy nad sobą w obszarze pełnienia funkcji wychowawczej w mniejszym stopniu zagrożeni są ponownym wejściem w świat przestępczy, a także łatwiej poddają się oddziaływaniom resocjalizacyjnym. Dzieci wychowujące się w rodzinach, w których ojciec jest aktywny, zaangażowany cechują się: większą empatią, lepszymi wynikami szkolnymi, mniejszą podatnością na wpływ grupy rówieśniczej, samodzielnością w życiu dorosłym, tworzeniem zdrowych relacji, łatwiej się uspołeczniają. Czynnikami wpływającymi pozytywnie na minimalizację większości zachowań destrukcyjnych dzieci i młodzieży, (przemoc, wykroczenia i przestępstwa, używanie substancji psychoaktywnych, problemy szkolne itp.), są m.in.: wsparcie emocjonalne matki, dobry kontakt z odpowiedzialnym ojcem oraz subiektywne normy z zakresu systemu wartości, norm społecznych i profilaktyki (w tym profilaktyki uzależnień). Wpływ ojca i matki na rozwój dziecka jest unikalny. Inicjatywa podejmując badania nad wpływem zaangażowanych ojców na życie dzieci. Program Resocjalizacyjno- Profilaktyczny opiera się na założeniu, że dziecko, które doświadcza zaangażowania i akceptacji rodziców, zwłaszcza przez ojca, charakteryzuje się m.in. następującymi cechami: lepszą samooceną – wierzy we własne możliwości, odpornością na presję rówieśników (m.in. rzadziej ulega naciskom związanym z zachowaniami i postawami grożącym marginalizacją), łatwiejszą koncentracją, równowagą emocjonalną – z szacunkiem odnosi się do nauczycieli i rówieśników, jest mniej agresywne, odwagą – nie boi się stawiać czoła niepowodzeniom, osiąga większe sukcesy, jest bardziej asertywne. warsztaty dla ojców odbywających karę pozbawienia wolności, inspirujące ich do odnowienia relacji z dziećmi, podejmowania skutecznych działań zabezpieczających dzieci przed powtórzeniem błędów z historii ich ojców.

Na warsztatach zaproponowano uczestnikom wiele możliwości odbudowy i nawiązywania prawidłowych relacji rodzinnych i społecznych były to min.:

–  „Budowanie domu „-każda rodzina miała za zadanie zbudowanie domu ze śniegu .Powstałe budowle były symbolem prawdziwego domu i każda rodzina bardzo się starała wykonać zadanie jak najlepiej. Dzieci prześcigały się w udoskonaleniach swoich „domów” a rodzice dzielnie spełniali ich sugestie.

-„Jestem ważny”-zabawa ułatwiająca wzajemne poznanie i integrację  grupy poprzez dążenie do osiągnięcia wspólnego celu, zachęcająca do nawiązywania kontaktów  i współpracy, pozytywne doświadczenia bycia w grupie.

-Zwiedzanie Ogrodu Biblijnego

-Zwiedzanie Centrum Kultury Ekumenicznej

I wiele innych atrakcji.

Kontynuacją wyjazdu będą spotkania ewaluacyjne w Siedlcach, gdzie zaproponowane będą także dalsze możliwości np. prowadzenie psychoterapii.

W czasie wyjazdu uczestnicy mieli okazję poznać się bliżej ,jak również nawiązać bliższe relacje z wszystkimi uczestnikami. Dużym powodzeniem cieszyły się indywidualne konsultacje ze specjalistami i tak:

Psycholog –          12 osób skorzystało z indywidualnych sesji ,

Prawnik –              8 osób skorzystało z porady prawnej

Pedagog-              6 osób skorzystało z porad pedagogicznych,

Asystent rodziny-6 osób zgłosiło się po poradę

Nauczyciel WF-przeprowadzał konkurencje sportowe ( przeciąganie liny, rzut beretem, toczenie kuli, bitwa na śnieżki )

Osoba pierwszego kontaktu  Centrum Wsparcia-udzielała informacji o możliwościach pomocy rodzinie.

Opiekę duchową i wsparcie zapewnił ks. Kapelan Mateusz Czubak i S.Dolorosa Bazylczuk.

ŚWIĄTECZNE SPOTKANIE

Opublikowany przez

16 grudnia br. w Zakładzie Karnym w Siedlcach odbyło się spotkanie rodzinne, będące elementem programu resocjalizacji w zakresie integracji rodzin „Ojciec NIEzłomNY”. Spotkanie odbyło się w szczególnym dla wszystkich okresie poprzedzający zbliżające się Święta Bożego Narodzenia.

Sobotnie spotkanie rozpoczęło się mszą świętą, odprawioną w intencji rodzin skazanych przez kapelana naszej jednostki, ks. Mateusza Czubaka. Po zakończonej mszy wszyscy zebrani udali się do świetlicy centralnej, gdzie ks. Mateusz skierował do obecnych życzenia z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia, w prezencie od księdza wszyscy otrzymali obrazki z wizerunkiem dłoni Jezusa i ukrzyżowanego z nim złoczyńcy, który znajduje się w kaplicy naszej jednostki. Następnie kapelan pobłogosławił przygotowany opłatek, aby wszyscy zebrani mogli się nim przełamać. Dla skazanych była to ostatnia okazja, by przed zbliżającymi się świętami złożyć życzenia swoim najbliższym. Świadomość, że kolejne święta spędzą oddzielnie, jest dla osadzonych okazją do przemyślenia dotychczasowego życia. Ten okres, jak żaden inny, sprzyja przemianie osób pozbawionych wolności, daje nadzieję na to, że niektórzy z nich przewartościowują swoje życie i powiedzą sobie „nigdy więcej”.

Po życzeniach i dzieleniu się opłatkiem przyszedł czas na zabawy integracyjne. Dzieci, których ojcowie ze względu na popełnione błędy przebywają za więziennym murem, nie mają na co dzień możliwości, aby brać udział w zabawach ze swoimi rodzicami. Spotkania rodzinne organizowane w naszej jednostce niejednokrotnie są jedyną okazją do wspólnej zabawy, zdarza się, że zanim ojcowie opuszczą mury więzienia, ich dzieci dorosną, a czas dzieciństwa i wspólnych zabaw przeminie bezpowrotnie.

Kilkugodzinne spotkanie wydawało się krótką chwilą, dzięki wspaniałej i rodzinnej atmosferze. Liczne zabawy prowadzone przez zaprzyjaźnionych animatorów sprawiły, że nikt nie mógł narzekać na nudę. Nasi najmłodsi goście bawili się razem ze swoimi rodzicami, biorąc udział w licznych konkursach i zabawach integracyjnych. Skazani ojcowie chętnie włączali się do zabaw, aby umilić czas swoim dzieciom. Świetlica siedleckiej jednostki na kilka godzin rozpromieniała od uśmiechów dzieci i ich ojców. Nie brakowało też chwil wzruszenia, widok dziecka wtulonego w ramiona ojca, którego oczy lśnią od łez, sprawia, że kolejny raz utwierdzamy się w przekonaniu o potrzebie organizacji spotkań rodzinnych w jednostkach penitencjarnych.

W spotkaniu rodzinnym 16 grudnia wzięło udział 28 rodzin skazanych, którzy uczestniczą w „Klubie Ojca” oraz programie resocjalizacji „Ojciec NIEzłomNY”, oba te przedsięwzięcia są wpisane w program Caritas 2 KROKI realizowany od kwietnia na terenie siedleckiej jednostki. Funkcjonariusze Zakładu Karnego w Siedlcach mają świadomość, jak ważną rolę odgrywa rodzina w procesie readaptacji społecznej skazanych. Rodzina jest sojusznikiem kadry penitencjarnej w procesie resocjalizacji, a tym samym istotnym jej elementem. Kontakty osób przebywających w izolacji więziennej z osobami bliskimi są jednym z ważniejszych czynników motywujących do zmiany i pracy nad sobą. W celu poprawy relacji rodzinnych w jednostkach penitencjarnych całego kraju prowadzi się oddziaływania sprzyjające integracji rodzin. Dzieci więźniów nie mogą w pełni doświadczyć, czym jest miłość i opieka obojga rodziców, ponosząc konsekwencje błędów popełnianych przez ich ojców. Celem spotkań rodzinnych, cyklicznie organizowanych w Zakładzie Karnym w Siedlcach jest inicjowanie i podtrzymywanie pozytywnych kontaktów skazanych z ich najbliższymi, szczególnie dziećmi.

Na zakończenie spotkania najmłodszych gości odwiedził Mikołaj, który każdemu dziecku wręczył wspaniały prezent ufundowany przez firmę MATTEL Poland Sp. z o.o., starsi uczestnicy spotkania otrzymali książki Reginy Brett podarowane przez wydawnictwo Insignis Media S.C. z Krakowa. Dekoracje i słodki poczęstunek zostały przygotowane przez współorganizatora spotkania, Caritas Diecezji Siedleckiej, który jest autorem projektu 2 KROKI.

Składamy serdeczne podziękowanie wszystkim darczyńcom za okazane serce i wsparcie w przygotowaniu spotkania sprzyjającego integracji rodzin.

Tekst i zdjęcia ppor. Zbigniew Śpiewak

 

„Dwa kroki” zza więziennego muru do dzieci

Opublikowany przez

 

Co robić z dziećmi, które mają rodzica w więzieniu? Jak pracować z osadzonymi, żeby po wyjściu na wolność byli lepszymi rodzicami? Siedlecka Caritas prowadzi w tutejszym zakładzie karnym program o nazwie „Dwa kroki”, który ma pomóc w odbudowie relacji rodzinnych i przeciwdziałać przemocy między najbliższymi.

„Dwa kroki” to program pilotażowy, którego realizacja jeszcze trwa i za wcześnie na ocenę jego skuteczności. Ale samo założenie jest na tyle nowatorskie, że zainteresowało się nim już kierownictwo Służby Więziennej i jeśli pomysł wypali, to możliwe, że będzie zastosowana również w innych placówkach penitencjarnych w kraju. Dotychczas bowiem w pracy resocjalizacyjnej kładziono duży nacisk na walkę z uzależnieniami, a tutaj w centrum stają relacje rodzinne.

Z grubsza polega to na tym, że osadzeni mają specjalne zajęcia, gdzie po prostu uczy się ich, jak być ojcami. Jak nawiązywać i podtrzymywać relacje z dziećmi, jak okazywać im uczucia, jak o nie dbać. Uzupełnione jest to doradztwem zawodowym i edukacją finansową (aby na wolności wiedzieli, jak znaleźć sobie uczciwe zajęcie) i znaną już wcześniej terapią uzależnień. Druga część programu jest adresowana do rodzin. Tu również fachowcy uczą sztuki rozmowy, rozwiązywania konfliktów i podtrzymywania normalnych relacji. Program jest realizowany od kilku miesięcy i obejmuje kilkadziesiąt osób. – W „klubie ojca” jest około 20 mężczyzn. Tym samym do programu są włączone również ich rodziny, przez co krąg objętych oddziaływaniem rozszerza się już do ok. 80 osób. Mamy nadzieję, że ta liczba będzie się jeszcze zwiększać. Pracę zaczęliśmy w kwietniu i początkowo było tak, że ludzie zgłaszali się ze zwykłej ciekawości. Teraz są to już trwałe grupy w zespole terapeutycznym, w „klubie ojca”, czy w zespole Caritas. Jeżeli chodzi o rodziny, to często sami osadzeni dzwonią do swoich rodzin i mówią: „idź na Budowlaną, przedstaw naszą sytuację, tam ci pomogą”. I te kobiety się zgłaszają – mówi Elżbieta Szopka, koordynator projektu.

O tym, że coś takiego jest potrzebne, świadczą obserwacje poczynione przez dyrektor siedleckiego domu dziecka, Katarzynę Graniszewską. Niektórzy rodzice przebywających tam dzieci odbywali lub nadal odbywają karę pozbawienia wolności. Nie wszyscy są jednak zainteresowani kontaktem z nimi. A jeśli nawet korzystają z udzielanych im w tym celu przepustek, to podczas wizyt nie wypadają w roli rodziców najlepiej: – Taki ojciec przebywa u nas w placówce przez kilka godzin, ma wyznaczoną salę na spotkanie. Nasz personel jest niedaleko, ale nie ingeruje w sposób realizacji tego czasu. Widzimy jednak, że ci ludzie nie mają kompetencji wychowawczych, by zająć się własnym dzieckiem. Chodzi o to, żeby te kontakty czuli, mieli potrzebę przytulenia dziecka, potrafili się z nim bawić, wykazali jakąkolwiek inicjatywę. A często siedzą na fotelu i czekają, co zrobi dziecko.

Bywa i gorzej – są tacy, co zainteresowanie symulują. Zbierają skrzętnie jego materialne dowody, a kiedy już uzyskają na tej podstawie przedterminowe zwolnienie, znikają z horyzontu i więcej już nikt ich nie ogląda. Takie historie zna ze swojej praktyki również Renata Cieszko, zastępca kuratora okręgowego przy Sądzie Okręgowym w Siedlcach: – Niestety bywa tak, że rodzina i dzieci są tylko pretekstem do tego, by wyjść poza mury więzienia. Jeżeli osadzony nie przejdzie w zakładzie karnym gruntownej terapii, to są słabe szanse na to, że zmieni swoje postępowanie tylko z racji odbycia kary.

Program „Dwa kroki” jest więc ruchem w dobrym kierunku. O jego efektach będzie można coś powiedzieć, gdy przechodzący teraz owe kursy i terapie osadzeni wyjdą na wolność. Ale próbować trzeba. – Próbujemy uświadomić skazanym, że przebywanie za murami nie zwalnia ich z obowiązku dbania o własne dziecko i o relacje z najbliższymi. My też zauważamy, że ich kompetencje w tym zakresie są niewystarczające. Po to jest właśnie ten program: żeby nauczyli się właśnie tutaj, w więzieniu, jak rozmawiać z dzieckiem, jak spędzać z nim konstruktywnie czas. Chodzi o to, żeby mieli te relacje lepsze, kiedy już opuszczą więzienie. Nie zakładamy oczywiście, że wszyscy staną się wspaniałymi tatusiami. Chcielibyśmy tego, ale pewnie tak nie będzie. Chcemy jednak pokazać, jak te relacje rodzinne właściwie budować – mówi porucznik Marta Kuźma z zakładu karnego w Siedlcach. Nawet jeśli tylko kilku na kilkudziesięciu uczestników programu po wyjściu na wolność coś w swoim życiu dzięki niemu wyprostuje, to już będzie dobrze.

Gwoli sprawiedliwości, za murami są i tacy, którzy relacje z rodzinami utrzymują i przekonywać ich do tego specjalnie nie trzeba. W więziennym pokoju widzeń jest część do spotkań z dziećmi i niektórzy osadzeni z tego korzystają – a matki te dzieci na spotkania przyprowadzają. Oczywiście dotyczy to tych, które nie próbują ukrywać przed dzieckiem faktu, że tata odbywa karę pozbawienia wolności. Renata Cieszko uważa, że często spotykane kłamstwa o wyjeździe ojca do pracy za granicę nie mają sensu: – Prędzej czy później nastąpi brutalne zderzenie z prawdą, przekazaną przez rówieśników, którzy dowiedzą się jej od swoich rodziców. Lepiej więc, jak powie o tym matka, dostosowując formę do wieku i etapu rozwojowego dziecka. Rówieśnicy nie są delikatni, mogą wykrzyczeć taką informację podczas kłótni czy bójki, kiedy to jeszcze bardziej zaboli i uderzy.

Na pierwsze podsumowania „Dwóch kroków” przyjdzie czas za kilka miesięcy, a na rzetelną ocenę efektywności – za kilkanaście miesięcy lub nawet kilka lat. Próba naprawiania więzi rodzinnych zepsutych przestępstwem i nadszarpniętych karą pozbawienia wolności wydaje się jednak dobrym pomysłem. Stąd spore zainteresowanie Służby Więziennej, instytucji pomocy społecznej i działających na tym obszarze organizacji pozarządowych.

 

ZAWIERZENIE

Opublikowany przez

18 listopada br. w Kaplicy pw. Dobrego Łotra w Zakładzie Karnym w Siedlcach odbyła się inauguracja Klubu Ojca, działającego w Zakładzie Karnym w Siedlcach w ramach Projektu „2 Kroki” realizowanego w siedleckiej jednostce przez Caritas Diecezji Siedleckiej.

Uroczystość została połączona z zaprzysiężeniem „ojca niezłomnego”. Trzydziestu osadzonych na zakończenie Mszy św. sprawowanej pod przewodnictwem o. Jana Dezyderiusza Pola, zastępcy Naczelnego Kapelana Więziennictwa zgięło kolana przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie i przyzywając wstawiennictwa  św. Józefa i błogosławionych Męczenników Podlaskich publicznie zobowiązało się dążyć do pełni rozwoju i doskonalenia osobowego tak własnego, jak i swoich dzieci, wychowywać je  w duchu ewangelicznym i patriotycznym, mając na względzie zbawienie własne oraz swojej rodziny.

W uroczystości uczestniczył Dyrektor Biura Penitencjarnego Centralnego Zarządu Służby Więziennej płk Andrzej Leńczuk, Przedstawiciele Caritas Diecezji Siedleckiej na czele z dyrektorem ks. Markiem Bieńkowskim, kierownictwo Zakładu Karnego w Siedlcach ppłk Marek Suwiński oraz ppłk Magdalena Maciejewska oraz wszystkie osoby na co dzień zaangażowane w działania w ramach Klubu Ojca.

Jestem głęboko przekonany, że to zaprzysiężenie i praca formacyjna w ramach działalności Klubu Ojca pomoże osadzonym zrozumieć, że ojcostwo jest wyborem na całe życie. Nie tylko na chwilę. To jest decyzja, która wymaga rezygnacji z własnego egoizmu, szczerego nawrócenia, odwagi i odpowiedzialności za życie innych. W dzisiejszym świecie jesteśmy często kuszeni, by uchylać się od trwałych decyzji.

mówił ks. Mateusz Czubak, kapelan Zakładu Karnego w Siedlcach.

Przez ten akt więźniowie zadeklarowali, że chcą uczyć się ojcostwa w grupie innych ojców, a także poznawać konkretne narzędzia do budowania trwałych relacji ze swoimi dziećmi.

Bardzo się cieszę z obecności na dzisiejszej uroczystości o. Jana Dezyderiusza Pola – zastępcy Naczelnego Kapelana Więziennictwa oraz płk. Andrzeja Leńczuka – dyrektora Biura Penitencjarnego Centralnego Zarządu SW. Dzięki tej obecności mamy nie tylko motywację do dalszych działań, ale też poczucie, że w naszej pracy resocjalizacyjnej i formacyjnej zmierzamy we właściwym kierunku i możemy wnieść swój wkład do dziedzictwa polskiej penitencjarystyki.

podkreślał kapelan siedleckiej jednostki.

Jednak tym, co najbardziej cieszy jest fakt, że program

„2 Kroki” nie pozostaje w obrębie pięknych idei, ale służy konkretnym ludziom, którzy zdecydowali się zawalczyć o swoją wiarę, człowieczeństwo, relacje rodzinne, podejmując walkę z różnego rodzaju nałogami i złymi nawykami. Ta mała iskra, która rozpala serca 70 osadzonych, którzy biorą udział w programie realizowanym przez siedlecką Caritas – już to wiemy – dotarła do innych jednostek penitencjarnych w Polsce, budząc duże zainteresowanie kapelanów i dyrektorów Zakładów Karnych i Aresztów Śledczych.

Na zakończenie Eucharystii o. Jan Dezyderiusz Pol pobłogosławił obraz namalowany przez osadzonego, przedstawiający scenę z Krzyża, gdy umierający Jezus otwiera niebo Dobremu Łotrowi. Obraz ten zostanie wysłany Papieżowi Franciszkowi.

To bardzo ważna deklaracja, dzisiaj postanowiliście być dobrymi ludźmi, dobrymi mężczyznami, ale też dobrymi ojcami. Pobyt w więzieniu i więzienny mur nie zwalnia żadnego z Was z bycia ojcem. Niech dzisiejsza deklaracja zamieni się w czyn, by ten dzisiejszy start doprowadził was do sukcesu, do szczęśliwej mety, byście mogli powiedzieć, że podjęliście odpowiedzialny trud bycia ojcem. Życzę wam żeby dzisiejsze przyrzeczenie było źródłem szczęścia dla was i waszych rodzin. Jesteście na dobrej drodze, dbajcie o to, żeby z tej drogi nie zboczyć.

życzył więźniom płk Andrzej Leńczuk.

Składamy serdeczne podziękowania Wydziałowi Duszpasterskiemu Kurii Diecezjalnej w Siedlcach za ufundowanie 1000 sztuk obrazków z wizerunkiem ukrzyżowanej dłoni Jezusa i Dobrego Łotra. Obrazki otrzymali wszyscy uczestnicy dzisiejszej liturgii.

Tekst por. Marta Kuźma, ks. Mateusz Czubak

Zdjęcia por. M.Kuźma

 

 

WSPÓŁPRACA

Opublikowany przez

W dniu 26  października br. po raz kolejny spotkał się Klub Ojca.  Tematem spotkania było: „W jaki sposób zachęcić dziecko do współpracy z rodzicem?”.

Osadzeni Ojcowie opowiadali, w jaki sposób próbowali nakłonić dziecko do wspólnej pracy z nimi i jakie przynosiło to efekty. Starali się też zrozumieć, jakie błędy najczęściej popełniamy.

Osadzeni Ojcowie dowiedzieli się, że przyczyną trudności w zachęcaniu dziecka do współpracy mogą być niejasne, nieprecyzyjne komunikaty, które kierujemy do dziecka, jak również dotyczące naszych oczekiwań wobec naszych dzieci.

Dzięki kilu odegranym scenkom, Ojcowie zrozumieli, jak ważne są właściwie formułowane komunikaty, które pomagają dzieciom robić to, czego od nich oczekujemy. Dzięki nim wiedzą, jakie zachowania są pożądane, a jakie nie.

Maciej Celiński

LABIRYNT

Opublikowany przez
20 września br. skazani z Zakładu Karnego w Siedlcach uczestniczący w „Klubie ojca” mogli obejrzeć spektakl teatralny „Labirynt”, wystawiony przez krakowski Teatr Kurtyna.

Sztuka „Labirynt” to opowieść o trudnych relacjach ojca – wybitnego chirurga, uwikłanego w problemy zawodowe, z nastoletnim synem, który sięga po środki psychoaktywne.

Przedstawienie, które wystawiono w świetlicy siedleckiej jednostki, to nie tylko walory artystyczne, ale przede wszystkim treści wychowawczo – profilaktyczne. Celem sztuki jest m.in. kształtowanie postaw aprobujących abstynencję i unikanie substancji psychoaktywnych. Zarówno postać ojca, znakomitego lekarza, który przez alkoholizm traci swój autorytet zawodowy, jak i syna, który z powodu zażywania substancji psychoaktywnych rujnuje swoje zdrowie, skłaniają widza do głębokiej refleksji nad sensem używania alkoholu czy narkotyków. Drugim ważnym aspektem przedstawienia jest poruszenie problematyki relacji rodzicielskich. Ojciec zaangażowany w swoją pracę, spędzając całe dnie w szpitalu, nie zauważa, że jego syn nie wychodzi z pokoju, a jeżeli już to po to, aby spotkać się z dealerem narkotyków. Wszystkie rozmowy ojca z synem kończą się kłótnią, w końcu przestają ze sobą zupełnie rozmawiać – bo już nie potrafią.

Spektakl wystawiony przez teatr Kurtyna jest dla uczestników „Klubu ojca”, funkcjonującego w naszej jednostce jako jeden z elementów programu 2 KROKI, podstawą do dyskusji o rodzicielstwie jako obowiązku, który należy wypełniać w sposób przemyślany i świadomy. Każdy z ojców obecnych na sali mógł znaleźć w sztuce wątek, który odzwierciedla  jego własną sytuację życiową.

Tekst i zdjęcia ppor. Zbigniew Śpiewak

ODWAŻNI

Opublikowany przez

14 lipca na spotkaniu Klubu Ojca obejrzeliśmy wzruszający film, „Courageous”.

Czterech mężczyzn, jedno powołanie: służyć i chronić. Jako oficerowie broniący prawa, stawiają czoła zagrożeniu każdego dnia. Jednakże, kiedy tragedia uderza w ich rodziny, ci ojcowie zmagają się ze swoimi nadziejami, lękami i wiarą. Z tej walki rodzi się decyzja, która całkowicie odmienia ich życie. Film ze zwrotami akcji, trzymający w napięciu, ale też okraszony humorem. Czwarta produkcja Sherwood Pictures ukazuje Bożą obietnicę mówiącą o tym, że „serca ojców zwrócą się ku ich dzieciom, a serca dzieci zwrócą się ku ich ojcom”. Film wstrząśnie emocjami i rzuci wyzwanie każdemu sercu – aby było… bohaterem!

Film „Odważni” na płaszczyźnie moralnej i światopoglądowej ma następujące mocne punkty:

  1. Z pewnością jest to produkcja stricte chrześcijańska i ewangelizacyjna. Oglądając ową, nie ma się najmniejszych wątpliwości, iż intencją jej twórców była próba przekonania widzów by ci nawrócili się do Pana Jezusa (ewentualnie odnowili swą więź z Bogiem) i zaczęli prowadzić dobre oraz bogobojne życie. Odniesienia do naszego Pana i Zbawcy, modlitwy i Pisma świętego nie są tu bowiem rzadkie i niejasne, ale stanowią główną oś fabuły, przepełniając ją po brzegi.
  2. Film promuje takie tradycyjne cnoty i zasady jak: uczciwość, prawdomówność, szacunek dla prawa oraz porządku. Uznanie dla pierwszych dwóch z wyżej wymienionych wartości.  Podkreślenie szacunku dla prawa i porządku, widzimy już w postaci czwórki głównych bohaterów, którzy wykonują zawód policjanta. Jako stróże prawa są oni tu pokazani w zasadniczo pozytywny sposób, co przynajmniej pośrednio może budować w widzach szacunek dla władzy i porządku prawnego.
  3. W tym filmie brak jest scen seksu, nagości, wulgaryzmów, aluzji seksualnych, obscenicznych dialogów, eksponowania nieskromnych strojów (może poza jedną sceną). Są co prawda tu gwałtowne sceny przemocy, jednak nie są one pokazane w wyrazisty czy naturalistyczny sposób. Dlatego można ten obraz oglądać z całymi rodzinami – również z nastolatkami i dziećmi.

Film wzbudził dużo emocji i wyzwolił pozytywną energię. Po projekcji panowała cisza, a natłok myśli nie pozwalał na pełne wyrażenie przeżyć. Kolejne swoje refleksje i przemyślenia będziemy prezentować już na następnym spotkaniu.